W przedstawieniu „Ostatnia noc życia Wyspiańskiego” Teatru Słowackiego nie ma miejsca na bufonadę. To opowieść o życiu, pełna egoizmu, zazdrości i okrucieństwa, ale również o marzeniach, sztuce i miłości. Nie jest to hołd dla Czwartego Wieszcza, ale raczej introspektywna podróż przez jego głowoduszę podczas ostatnich chwil życia.
Na scenie pojawiają się postacie, które mają swoje odpowiedniki w przeszłości i teraźniejszości. Niektórzy krytykują, odmawiają, kradną, nie płacą, a na końcu kłócą się o koszty pogrzebu. Niektórzy wcielają się w role, które na pewno nigdy nie miały miejsca.
W tym ostatnim momencie życia, wyobraźnia zastępuje rzeczywistość i zmarła matka Wyspiańskiego przychodzi po niego. Prowadzi go przez przestrzeń między życiem a śmiercią, gdzie wszystko jest możliwe, tak jak na scenie.
Reżyserem, autorką tekstu, scenografii i kostiumów jest Agata Duda-Gracz, która tworzy atmosferę pełną melancholii i refleksji. Aktorzy, w tym Agnieszka Przepiórska, Anna Syrbu i Sławomir Rokita, angażują publiczność swoimi wyjątkowymi interpretacjami.
„Ostatnia noc życia Wyspiańskiego” to przedstawienie, które odróżnia się od tradycyjnych opowieści o śmierci. Przez pryzmat bufonady i tragedii, ukazuje ono głębsze przemyślenia na temat egzystencji i ludzkiej natury. To nie tylko historia jednego człowieka, ale uniwersalna podróż przez ludzkie emocje i tajemnice.
Artykuł Próżność i tragedia: Ostatnia noc życia Wyspiańskiego pochodzi z serwisu Powiat Krakowski – Informacja Lokalna.
Źródło artykułu: Krakowska Informacja Lokalna