Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie ma długą historię istnienia, które rozpoczęło się w 1854 roku. To właśnie wtedy Walery Wielogłowski, entuzjasta sztuki, postanowił założyć pierwszą tego typu instytucję w Polsce. Zbił on się z grupą równie zainteresowanych i zdecydowanych ludzi, a razem opracowali szkic statutu, który stał się podstawą dla działalności Towarzystwa.
Inauguracyjne posiedzenie odbyło się 21 stycznia 1854 roku w budynku Szkoły Technicznej przy ul. Gołębiej 22. Władzę nad posiedzeniem objął Ambroży Grabowski. Nie tylko zatwierdzono statut, ale również wybrano Dyrekcję, której prezesem został Władysław Sanguszko, wiceprezesem Henryk Wodzicki, a sekretarzem Walery Wielogłowski.
Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie miało na celu rozbudzenie zainteresowania sztuką w kraju oraz wspieranie polskich artystów. Dzięki różnorodnym inicjatywom, szczególnie nieustającym wystawom organizowanym przez Towarzystwo, artyści mieli okazję zaprezentować swoje dzieła przed publicznością.
Sale TPSP szybko stały się miejscem debiutów najwybitniejszych artystów polskich, takich jak Jan Matejko, Julian Fałat, Włodzimierz Tetmajer, Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Jacek Malczewski i wielu innych. To właśnie dzięki Towarzystwu Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, artystyczna scena Polski mogła rozwijać się i przekształcić w coś wyjątkowego.
Artykuł Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie: Drzwi do artystycznej rewolucji pochodzi z serwisu Powiat Krakowski – Informacja Lokalna.
Źródło artykułu: Krakowska Informacja Lokalna